onderwijs huisvesting: hoe zuur is jouw school?

Huisvesting is vaak een onderwerp dat pas aan de orde komt als het meerjaren onderhoudsplan wordt opgesteld of als er sprake is van nieuwbouw. Exploitatie is in de praktijk vaak een gegeven. Toch speelt huisvesting een belangrijke rol in het uitdragen van de identiteit van de school. Vaak is het gebouw het enige dat buurtbewoners zien van de school en de vraag is welk beeld daarmee ontstaat.

Cutting LEMONS is gericht op het integraal werken vanuit de identiteit van de school. Die identiteit brengt een aantal kernwaarden met zich mee die in alles wat de school doet en is merkbaar zijn. Van daar uit wordt consequent en gericht gewerkt aan de betekenis van de school. Met het schoolgebouw en de manier waarop het onderhouden wordt en er gebruik van wordt gemaakt communiceert de school die kernwaarden. Zoals gezegd is dat vaak de belangrijkste beeldbepaler voor de directe omgeving.

wat zie je?

Zo roepen alle onderstaande schoolgebouwen direct een eerste beeld op dat betrekking heeft op het soort onderwijs dat er wordt aangeboden.

Ieder gebouw verteld je iets over hoe en waarvoor het wordt gebruikt. Het zal niet moeilijk zijn om de dorpsschool en de school uit de industrie-stad er uit te halen. Ook de school die naar buiten gericht is en waar creativiteit van kinderen wordt gewaardeerd is goed te herkennen. Daar tegenover staat de school die meer status en naar binnen gericht is.

Wat ervaar je?

De verwarring ontstaat op het moment dat de school rechts boven in haar onderwijs de kinderen juist leert om extravert te zijn en open en onbevangen de wereld in te kijken. Of als de school links boven zich profileert als een elitaire school, waarbij de uitstroomcijfers vooral van belang zijn. Of als de school links onder een islamitische basisschool blijkt te zijn.

Op zo'n moment past het beeld dat het gebouw oproept niet meer bij de inhoud van het onderwijs. Een ouder heeft zich een beeld gevormd van de school op basis van het gebouw, en zodra zij de school in loopt blijkt dat beeld niet te kloppen. Die ouder raakt in verwarring. Het is alsof je een citroen krijgt met een sinaasappel schil. Die wordt uiteindelijk door niemand gegeten.

Uit onderzoek blijkt dat verwarring onherroepelijk leidt tot afhaken. Het menselijk brein blokkeert zodra we iets niet kunnen combineren. En zodra ons brein blokkeert, vertrouwen we het niet meer.

In het gunstigste geval melden deze ouders hun kind niet aan en kiezen ze voor een andere school. In een minder gunstig geval melden ze hun kind wel aan, maar blijven ze verward en wantrouwend. Dat zijn de ouders, en daarmee vaak ook de kinderen, waar je als school veel werk aan hebt. Ze zullen namelijk uiting blijven geven aan hun wantrouwen.

zuur van binnen? zuur van buiten!

Je kunt je voorstellen dat een school met meerdere locaties, waarbij de uitstraling van beide locaties erg verschilt, doorgaans moeite zal hebben wanneer kinderen van de ene naar de andere locatie worden overgeplaatst. Zo kan het ook gebeuren dat een school veel investeert in het gebouw en vervolgens merkt dat het aantal aanmeldingen terug loopt. Doorgaans is verwarring en het daar op volgende wantrouwen de onderliggende reden.

Merk je op jouw school dat ouders moeite hebben om de school te vertrouwen? Is jouw school van binnen en buiten op dezelfde manier herkenbaar? Is jouw gebouw in lijn met de onderwijsinhoud? Hoe zuur is jouw gebouw? Cutting LEMONS!